Lang geleden.

Lang geleden mijn laatste verslag geschreven. Die er zelfs na 3 x niet volledig op is komen te staan.
Goed weer een nieuwe poging.

Werken gaat goed, hoewel ik dingen zie die makkelijk anders kunnen waardoor ze voor de bewoners echt prettiger zijn en minder belastend. Anderen dringen erop aan dat ik daar werk van maak. De energie in mijn hoofd ontbreekt mij, ik had juist gekozen om gewoon lichamelijke arbeid te gaan doen en geen problemen van anderen meer op te lossen. Zit een beetje met een dilemma nu.

Verder geniet ik erg van mijn vrije dagen. Ga veel op pad met Inez en dan nemen we vaak een paar studenten mee.
We zijn op oude plantage’s geweest. De verhalen van vroeger vind ik heel schrijnend. Voel mij dan beschaamd. Besef tegelijk ook dat het vroeger een harder leven was, maar...................
De plantage’s die je nu nog kan bezoeken zijn vaak als resort ingericht. Dit ziet er mooi uit. Ook nog een aantal die na de slaventijd op een andere manier zijn doorgegaan. Van deze plantage blijft steeds minder over. De natuur neemt snel en veel gebouwen over. Jammer want daarmee gaat een stukje historie verloren.

De natuur is geweldig. Zoveel verschillende fruitsoorten, palmbomen en dieren.
Afgelopen weekend naar Bakaaboto geweest, dat is een eenvoudig resort aan de Suriname rivier, op 180 km van Paramaribo. ( terugreis 4 uur overgedaan, geen snelwegen, wel slecht wegdek) Bakaaboto heeft veel kleine stroomversnellingen waar je op de rotsen in kunt zitten. Je hebt dan het gevoel van een bubbelbad. Bijna net zo warm maar deze stopt niet. Heeeel fijn. En je kan uitzoeken waar je de stroming het meest wil voelen. Gewoon steeds een nader plekje zoeken.
We zijn vandaar nog met een bootje naar een eilandje gevaren waar we 2 dorpjes hebben bezocht. Wij waren met 3 blanken en 3 Surinaamse dames. Daardoor best veel informatie gekregen, ze spraken namelijk in hun eigen taal met de dorpelingen en door Inez werd het naar ons vertaald. Inez is ook best brutaal ( op een leuke manier) waardoor wij zelfs een kijkje mochten nemen in een huisje van een dame, zij heeft het schijnbaar goed met haar man want ze heeft veeel blinkende potten en pannen. Teveel om te gebruiken maar op deze manier weet het hele dorp dat haar man haar waardeerd.
De mannen in deze dorpjes hebben vaak meerdere vrouwen maar moeten hun aandacht gelijk verdelen onder hun vrouwen. Door de hoeveelheid potten en pannen kan een man toch zijn waardering tonen aan een vrouw. Ze moet trouwens wel zelf ervoor zorgen dat ze die potten en pannen kan kopen. Haha.
De vrouwen krijgen hier een huisje, zelf gemaakt door de man, pas dan kan hij laten zien dat hij goed voor hen kan zorgen.
De man doet aan vissen en jagen maar werkt meestal in de goudmijnen. Ze zijn vaak een week of langer van huis. Als vrouw ben je dus heel zelfstandig. Het klinkt allemaal of het niet echt is maar nagemaakt maar dat was het niet. Wij gingen namelijk onverwacht ernaar toe. Toen wij aankwamen zagen we nog een aantal dames een doek voor hun borsten binden. Ze lopen normaal schijnbaar alleen met een mooie geborduurde doek om hun heupen. In de rivier, als ze de was of afwas doen dragen ze wel een doek om hun borsten. Foto’s mogen er zonder hun toestemming niet gemaakt worden. Lopen ze dan zo achter? Nee, ik zag een mobiel in gebruik, ik zag borduurpatronen en haakpartonen in boekjes die ze gebruiken. De kinderen gaan naar een basisschool in de buurt. Voortgezet onderwijs volgen ze in een groter dorp. Als het dicht genoeg bij is gaan ze dagelijks met de boot, anders gaan ze in een internaat.
Op de scholen worden de lessen in het Nederlands gegeven. Kinderen groeien hier 2 talig op.
In deze dorpjes zie je bijna nog geen gemengd bloed. Deze dorpjes waren van Afrikaanse afkomst. En die cultuur was nog steeds aanwezig.

Tijdens mijn uitjes met Inez rijd ik in haar auto, zij vind dat prettig en ik Word er blij van. Ik hoef steeds minder na te denken maar juist dan gaat het soms even mis en natuurlijk ook als wij gezellig zitten te kletsen. ( dat kunnen wij namelijk erg goed ) Inez kijkt gelukkig mee waardoor er geen gekke dingen gebeuren.