Het lijkt.........
Blijf op de hoogte en volg Ella
16 December 2017 | Suriname, Paramaribo
Het lijkt alsof ik alleen maar leuke dingen doe. Het lijkt alsof ik niets anders weet te doen dan de stad uitgaan in het weekend. Haha dat is ook zo. Ik ben nooit een stadsmens geweest en nu nog steeds niet.
Natuurlijk geniet ik veel van het zwembad in de buurt, ik ben er bijna alle dagen na het werk te vinden. Ik trek baantjes, het worden er steeds meer. Ik zwem voor de afwisseling zelfs alleen met mijn armen, mijn benen houd ik stil, mijn buikspieren moet ik aanspannen. Eerst deed ik dat 1 baantje nu zijn dat er al 4. Daarna ga ik liggen lezen.
Ik ben niet de enige die, bijna dagelijks zwemt. Steeds dezelfde stagiaires zie ik het zelfde doen. Enige verschil is dat zij met groepen tegelijk komen en alleen met elkaar contact hebben terwijl ik alleen ben en contact heb met personeel en andere gasten.
Met het werk kom ik in een routine. Dat mag ook wel omdat ik hier komende week al 3 maanden ben. Ik ben dus op de helft en eigenlijk best blij dat ik nog mag blijven. Hoewel......nog steeds niet gehoord of mijn visum nu goed gekeurd is of niet. Nou ja, zo lang ik niets hoor kan ik blijven. Haha dat is ook een systeem.
Vorige week ben ik op een feestje geweest van iemand die 50 was geworden. Hij vierde dat heeeeeel groots. Dat houd in: veel, heel veel gasten, heel veel lekker eten, mooie lokatie buiten de stad en natuurlijk gewoon buiten, 2 verschillende bandjes en dansen op de Surinaamse manier. Dat betekend veel kleine stapje en niet te wild, anders ga je teveel zweten, trouwens zweten doe je toch wel. Het eten stond op 5 tafels uitgestald, 1 tafel Javaans, 1 tafel Creools, 1 tafel Surinaams, 1 tafel Indiaans en 1 tafel met koude salade. Deze man heeft 8 jaar gespaard omdat hij dit groots wilde vieren. De muziek op deze feesten zijn oorverdovend hard, mijn oren jeuken aan de binnenkant. Ze zeggen dat ik er wel aan ga wennen. Haha. Voordeel van die harde muziek is dat je niet hoeft te praten en dan valt het niemand op dat ik bijna niemand ken. Nee grapje. Ik was enige blanke dame. Trouwens ik heb wel iemand leren kennen. Hij is leraar salsadansen en toen ik vertelde nooit te hebben gedanst heeft hij mij de dansvloer op meegenomen. Ik hoefde alleen mijn voeten maar te bewegen en hij stuurde verder aan. Ik werd daar toch wel blij van. Echt, wat doe ik hier toch veel nieuwe dingen.
Er worden Christelijke liederen gezongen en andere. Omdat de man van indiaanse afkomst is had de fam. klederdracht aan, in de kleur geel. ( staat voor 50 jaar).
Met steeds maar weer buiten de stad gaan zie ik veel van het land. Nu zijn er niet heel veel wegen buiten Paramaribo maar als je ze vaker rijd zie je steeds meer dingen.
Mijn fiets had van de week een lekke band. Diegene die em normaal zou maken lag ziek in bed en ik begin hier niet zoveel zonder fiets. Was natuurlijk net toe om nieuwe boodschappen te halen waarvan een aantal producten bij Tulip vandaan, tja dat was te ver lopen dus toch maar naar de Chinese supermarkt en mij eerst even behelpen. Vandaag heeft een andere vrijwilliger mij opgehaald en zijn we naar de fietsen winkel geweest. Of we een half uurtje wilden wachten. Ja natuurlijk, want er zat een grote schoenenwinkel naast. Dus wij hadden wel een bestemming voor dat half uurtje. Gelijk nieuwe teenslippers gekocht. 50 srd, omgerekend: 5€ nog iets. En ze hebben hier heeel veel keus, dus Mariël als je hier komt, kunnen wij ook eens langs gaan.
Morgen ga ik weer buiten de stad: naar de Jodensavanne. Daar zal ik de volgende x over schrijven.
Goed weekend allemaal en tot horens. Doeiiiii
Natuurlijk geniet ik veel van het zwembad in de buurt, ik ben er bijna alle dagen na het werk te vinden. Ik trek baantjes, het worden er steeds meer. Ik zwem voor de afwisseling zelfs alleen met mijn armen, mijn benen houd ik stil, mijn buikspieren moet ik aanspannen. Eerst deed ik dat 1 baantje nu zijn dat er al 4. Daarna ga ik liggen lezen.
Ik ben niet de enige die, bijna dagelijks zwemt. Steeds dezelfde stagiaires zie ik het zelfde doen. Enige verschil is dat zij met groepen tegelijk komen en alleen met elkaar contact hebben terwijl ik alleen ben en contact heb met personeel en andere gasten.
Met het werk kom ik in een routine. Dat mag ook wel omdat ik hier komende week al 3 maanden ben. Ik ben dus op de helft en eigenlijk best blij dat ik nog mag blijven. Hoewel......nog steeds niet gehoord of mijn visum nu goed gekeurd is of niet. Nou ja, zo lang ik niets hoor kan ik blijven. Haha dat is ook een systeem.
Vorige week ben ik op een feestje geweest van iemand die 50 was geworden. Hij vierde dat heeeeeel groots. Dat houd in: veel, heel veel gasten, heel veel lekker eten, mooie lokatie buiten de stad en natuurlijk gewoon buiten, 2 verschillende bandjes en dansen op de Surinaamse manier. Dat betekend veel kleine stapje en niet te wild, anders ga je teveel zweten, trouwens zweten doe je toch wel. Het eten stond op 5 tafels uitgestald, 1 tafel Javaans, 1 tafel Creools, 1 tafel Surinaams, 1 tafel Indiaans en 1 tafel met koude salade. Deze man heeft 8 jaar gespaard omdat hij dit groots wilde vieren. De muziek op deze feesten zijn oorverdovend hard, mijn oren jeuken aan de binnenkant. Ze zeggen dat ik er wel aan ga wennen. Haha. Voordeel van die harde muziek is dat je niet hoeft te praten en dan valt het niemand op dat ik bijna niemand ken. Nee grapje. Ik was enige blanke dame. Trouwens ik heb wel iemand leren kennen. Hij is leraar salsadansen en toen ik vertelde nooit te hebben gedanst heeft hij mij de dansvloer op meegenomen. Ik hoefde alleen mijn voeten maar te bewegen en hij stuurde verder aan. Ik werd daar toch wel blij van. Echt, wat doe ik hier toch veel nieuwe dingen.
Er worden Christelijke liederen gezongen en andere. Omdat de man van indiaanse afkomst is had de fam. klederdracht aan, in de kleur geel. ( staat voor 50 jaar).
Met steeds maar weer buiten de stad gaan zie ik veel van het land. Nu zijn er niet heel veel wegen buiten Paramaribo maar als je ze vaker rijd zie je steeds meer dingen.
Mijn fiets had van de week een lekke band. Diegene die em normaal zou maken lag ziek in bed en ik begin hier niet zoveel zonder fiets. Was natuurlijk net toe om nieuwe boodschappen te halen waarvan een aantal producten bij Tulip vandaan, tja dat was te ver lopen dus toch maar naar de Chinese supermarkt en mij eerst even behelpen. Vandaag heeft een andere vrijwilliger mij opgehaald en zijn we naar de fietsen winkel geweest. Of we een half uurtje wilden wachten. Ja natuurlijk, want er zat een grote schoenenwinkel naast. Dus wij hadden wel een bestemming voor dat half uurtje. Gelijk nieuwe teenslippers gekocht. 50 srd, omgerekend: 5€ nog iets. En ze hebben hier heeel veel keus, dus Mariël als je hier komt, kunnen wij ook eens langs gaan.
Morgen ga ik weer buiten de stad: naar de Jodensavanne. Daar zal ik de volgende x over schrijven.
Goed weekend allemaal en tot horens. Doeiiiii
-
16 December 2017 - 05:00
Mariël :
Leuk verhaal mam! Bewaar je wel wat leuke uitjes om te doen voor als ik er ben? ;)
En 3 maanden alweer! Wat vliegt de tijd zeg! Nog 3 maanden zwemmen en je komt helemaal afgetraind terug ;)
Een grote schoenenwinkel met veel keus en voor weinig geld klinkt ideaa!
Ik zal een extra koffer mee nemen zodat alle schoenen mee naar huis kunnen :)
Jij ook een heel fijn weekend!
Xx -
16 December 2017 - 08:54
Hannie:
Leuk om je zo een beetje te kunnen volgen. Succes met dansen en geniet maar niet met mate! -
19 December 2017 - 11:10
Thea:
Hoi snoet, alweer op de helft!! Je zult weer moeten afkicken als je in Nederland bent. Heel fijn om zo even met je mee te kunnen leven. Hier is het koud, wel prachtige sneeuw gehad. Maar verder dan een kerstmarkt komen we hier niet hoor!
liefs, Thea -
19 December 2017 - 19:26
Marianne :
Ha, sterkte hoor, met al dat zwemmen, werken en dansen (-:
Je vermaakt je wel, leuk om te lezen. Lekker veel meemaken en zien. En 3 maanden! Huh, op de helft, gelukkig wil je nog blijven. Die zon, hè! Het eten en de mensen ook.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
