Een paar dagen verder
Blijf op de hoogte en volg Ella
04 Oktober 2017 | Suriname, Paramaribo
Zaterdagavond eindelijk kunnen schrijven en dan vandaag maar weer. Steeds problemen gehad met het programma of met internet. Ondertussen een update gehad, werkt de app niet meer. Nou dat gaat lekker.
Ik heb nu 3 dagen achter elkaar gezwommen. Heerlijk.
Zondagmorgen ben ik op de fiets door Paramaribo gegaan. Ik heb genoten van het gezang uit verschillende kerken hoorbaar. Veel kerken dus in de stad en allemaal open.
Maandagmorgen kwam ik om 7,00 uur op de woongroep, waren daar alleen de bewoners. Heel raar. Ik naar de groep ernaast, wat blijkt? Daar maar 1 medewerker. En op de andere groepen ook niemand. Dus waren de mensen van activiteiten opgetrommeld om te gaan werken op de woongroepen. Dat zijn er maar 2 dus of ik het zag zitten om alleen te staan en de bewoners te douchen. Door de nachtdienst waren er al 5 gedaan. Dus de andere 5 zijn voor mij. Ja dat zie ik wel zitten. Maar dan begint het pas goed: om 8 uur komt het hoofd van de groepen met een grote groep stagiaires voor een rondleiding, vervolgens komt ze even later met dezelfde groep terug en vraag wie er mee willen draaien op deze groep? 3 mogen blijven. O, ok ik zet ze wel aan het werk. Gelijk maar verder gaan met douchen en eten geven van de bewoners. Na een minuut of 10 komt het hoofd weer met een groep stagiaires en ook bij de 2 ronde mogen er 2 blijven. Zo staat er niemand, dan alleen ik( vrijwilliger die er pas een week is) en vervolgens naast mij 5 stagiaires. Haha. We hebben het gered ondanks dat we eerst bij de was langs moesten om handdoeken en washandjes( die waren er vervolgens nog niet) en slabben op te halen. Want er was niemand in het weekend geweest om de was te doen. Vorige week was dat ook al zo en pas vanaf donderdag was de was weer een beetje op orde. Ik ben benieuwd of het volgende week ook zo gaat en dan natuurlijk of het altijd zo gaat.
Om 13 uur begint normaal de middagdienst, en..... jullie raden het vast....ook nu geen medewerker te bekennen bij mij op de groep. Op de groep ernaast kwam wel iemand. Maar goed wij waren met 6 personen dus we redden het best. Niemand van de stagiaires heeft ooit in de gehandicaptenzorg gewerkt maar ze kunnen wel mensen wassen en luiers verschonen en eten geven en er ook mee wandelen. Ging dus helemaal top.
Wat mij opvalt: de medewerkers praten niet tegen hun bewoners. Helemaal niets. En ook deze stagiaires deden dat niet. Hoort dat bij de Surinamer?
Tja ik heb voorgesteld om gewoon tegen diegene, die ze wassen of eten geven, te gaan praten ook al kunnen zij niets terug zeggen. Na 2 dagen hebben ze hier nog steeds moeite mee.
Maandag is uiteindelijk de nachtdienst uren eerder begonnen zodat ik ook weg kon. Vanmorgen bleef hij ook nog en vanavond is hij nog steeds aan het werk. Heel bijzonder..
Toch schijnt dit vaker te gebeuren. Ik heb overigens genoten van die hectische maandag. En een aantal bewoners hebben ook een goede dag gehad. Hun dag activiteit ging niet door zoals normaal maar we hebben de spullen van de activiteiten gewoon naar de woongroep gehaald en zijn daar met al onze bewoners en stagiaires mee aan de slag gegaan.
Het eten: ik betaal een bedrag voor de hele periode dat ik hier ben voor elke dag een portie warm eten uit de grote keuken.
Hoef ik zelf niet te koken en dat is geen straf voor mij. Maar wat eten de bewoners en ik dan: rijst, kip en klein beetje groente. De groente vind ik niet echt lekker er er is ook weinig variatie. Ik koop potjes of blikjes groente, en doe dat erbij. De kip is heerlijk en de rijst is gewoon witte kleefrijst.
Zijn jullie benieuwd of ik met de warmte omga? Lees dat de volgende x hier meer over.........
Haha dat vergeet ik dan natuurlijk.
Het is warm, elke dag opnieuw, en elke nacht ook. Zweten is geen probleem, dat gaat mij goed af. Ach en verder heb ik er niet erg veel last van. Het is gewoon een feit: het is warm. Ga ik dan ook zoveel langzamer aandoen? Nee niet echt.
Elke dag voldoende drinken kost mij meer moeite. Ik blijf het tegen mijzelf zeggen en dat werkt.
Ik heb nu 3 dagen achter elkaar gezwommen. Heerlijk.
Zondagmorgen ben ik op de fiets door Paramaribo gegaan. Ik heb genoten van het gezang uit verschillende kerken hoorbaar. Veel kerken dus in de stad en allemaal open.
Maandagmorgen kwam ik om 7,00 uur op de woongroep, waren daar alleen de bewoners. Heel raar. Ik naar de groep ernaast, wat blijkt? Daar maar 1 medewerker. En op de andere groepen ook niemand. Dus waren de mensen van activiteiten opgetrommeld om te gaan werken op de woongroepen. Dat zijn er maar 2 dus of ik het zag zitten om alleen te staan en de bewoners te douchen. Door de nachtdienst waren er al 5 gedaan. Dus de andere 5 zijn voor mij. Ja dat zie ik wel zitten. Maar dan begint het pas goed: om 8 uur komt het hoofd van de groepen met een grote groep stagiaires voor een rondleiding, vervolgens komt ze even later met dezelfde groep terug en vraag wie er mee willen draaien op deze groep? 3 mogen blijven. O, ok ik zet ze wel aan het werk. Gelijk maar verder gaan met douchen en eten geven van de bewoners. Na een minuut of 10 komt het hoofd weer met een groep stagiaires en ook bij de 2 ronde mogen er 2 blijven. Zo staat er niemand, dan alleen ik( vrijwilliger die er pas een week is) en vervolgens naast mij 5 stagiaires. Haha. We hebben het gered ondanks dat we eerst bij de was langs moesten om handdoeken en washandjes( die waren er vervolgens nog niet) en slabben op te halen. Want er was niemand in het weekend geweest om de was te doen. Vorige week was dat ook al zo en pas vanaf donderdag was de was weer een beetje op orde. Ik ben benieuwd of het volgende week ook zo gaat en dan natuurlijk of het altijd zo gaat.
Om 13 uur begint normaal de middagdienst, en..... jullie raden het vast....ook nu geen medewerker te bekennen bij mij op de groep. Op de groep ernaast kwam wel iemand. Maar goed wij waren met 6 personen dus we redden het best. Niemand van de stagiaires heeft ooit in de gehandicaptenzorg gewerkt maar ze kunnen wel mensen wassen en luiers verschonen en eten geven en er ook mee wandelen. Ging dus helemaal top.
Wat mij opvalt: de medewerkers praten niet tegen hun bewoners. Helemaal niets. En ook deze stagiaires deden dat niet. Hoort dat bij de Surinamer?
Tja ik heb voorgesteld om gewoon tegen diegene, die ze wassen of eten geven, te gaan praten ook al kunnen zij niets terug zeggen. Na 2 dagen hebben ze hier nog steeds moeite mee.
Maandag is uiteindelijk de nachtdienst uren eerder begonnen zodat ik ook weg kon. Vanmorgen bleef hij ook nog en vanavond is hij nog steeds aan het werk. Heel bijzonder..
Toch schijnt dit vaker te gebeuren. Ik heb overigens genoten van die hectische maandag. En een aantal bewoners hebben ook een goede dag gehad. Hun dag activiteit ging niet door zoals normaal maar we hebben de spullen van de activiteiten gewoon naar de woongroep gehaald en zijn daar met al onze bewoners en stagiaires mee aan de slag gegaan.
Het eten: ik betaal een bedrag voor de hele periode dat ik hier ben voor elke dag een portie warm eten uit de grote keuken.
Hoef ik zelf niet te koken en dat is geen straf voor mij. Maar wat eten de bewoners en ik dan: rijst, kip en klein beetje groente. De groente vind ik niet echt lekker er er is ook weinig variatie. Ik koop potjes of blikjes groente, en doe dat erbij. De kip is heerlijk en de rijst is gewoon witte kleefrijst.
Zijn jullie benieuwd of ik met de warmte omga? Lees dat de volgende x hier meer over.........
Haha dat vergeet ik dan natuurlijk.
Het is warm, elke dag opnieuw, en elke nacht ook. Zweten is geen probleem, dat gaat mij goed af. Ach en verder heb ik er niet erg veel last van. Het is gewoon een feit: het is warm. Ga ik dan ook zoveel langzamer aandoen? Nee niet echt.
Elke dag voldoende drinken kost mij meer moeite. Ik blijf het tegen mijzelf zeggen en dat werkt.
-
04 Oktober 2017 - 09:01
Betsy:
Ooooo Ella, weer een beetje als je vorige baan -
04 Oktober 2017 - 15:04
Erika:
Hoi mam, wat leuk om elke keer je verhalen te lezen... je doet veel! Hopen dat het allemaal snel op orde is of leren er mee om te gaan! Ik vind het knap van je! Kijk weer uit nnaar je volgende reisverslag! Dikke kus Erika Xx -
04 Oktober 2017 - 15:18
Anneke:
Goed bezig Ella, tjonge wel hectische ja... heel andere cultuur daar, maar bijzonder om mee te maken, een hele ervaring!
Mooi om te lezen wat je mee maakt. Zwem je in de zee, of in een zwembad?
Oh wat lekker warm daar, wij gaan de kou in, brrr...
Liefs -
08 Oktober 2017 - 13:28
Hilde Koops:
Hoi Ella
Leuk om je verhalen te lezen.
Wat je allemaal meemaakt.
Groetjes Hilde
-
08 Oktober 2017 - 19:03
Erik:
Goed werk, Ella. Gods zegen over al je plannen en hou het gezond. Hartelijke groet, Erik -
08 Oktober 2017 - 20:32
Aly:
Jonge Ella wat een verhaal zeg. Wel even wat anders dan Nederland!
Ben benieuwd hoe je verhaal verder gaat.
Liefs van mij -
12 Oktober 2017 - 15:45
Syta:
Ha Ella,
Je wordt wel gelijk in het diepe gegooid zeg (na je gezwem!). Een paar handen meer aan het bed dus niet overbodig. Dat moet wel voldoening geven denk ik. Sterkte met alles, geniet van de goede dingen. Gode bevolen.
Met hartelijke groet, Syta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
